Dla wielu osób ułożenie kostki Rubika graniczy z cudem. Osoby, które nie mają pojęcia o istnieniu speedcubingu starają się skompletować układankę losowymi ruchami i liczą na łut szczęścia, że wszystkie elementy znajdą się na swoim miejscu. Oczywiście spośród 43 trylionów możliwych kombinacji pomieszania jesteśmy w stanie przypadkowo ułożyć kostkę, lecz potrzebowalibyśmy bardzo dużo czasu. Zacznijmy więc od początku.
Jak układać kostkę Rubika?
Jak układać kostkę Rubika? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi.
Każda ścianka kostki logicznej posiada swoją nazwę, oznaczenie, a żaden ruch na niej nie może być przypadkowy. Wręcz przeciwnie - każdy możemy zapisać tak, by ktoś inny mógł go powtórzyć patrząc tylko na zapis. Kostka Rubika posiada 6 ścianek - górną, którą zapisujemy za pomocą dużej literki "U" (skrót z angielskiego - up), dolną, z oznaczeniem "D" (down), prawą, czyli "R" (right), lewą - "L" (left) oraz ściankę tylną "B" (back) i frontową, czyli tą skierowaną do siebie "F" (front). Oczywiście to nie wszystko. Ruchy na kostce możemy wykonywać obracając jedną ściankę raz, dwa razy, trzy razy lub cztery razy, lecz tych ostatnich dwóch pozycji nie wykonujemy, bo zamiast potrójnego ruchu możemy obrócić kostkę raz w stronę przeciwną, a poczwórny ruch spowoduje powrót do stanu wyjściowego.
Skoro kostkę możemy obracać w stronę kierunku wskazówek zegara, to tak samo możemy to robić w stronę przeciwną, gdzie zapis formujemy za pomocą " ' " (prim). Zaś ruch podwójny - dopisujemy "2". Przykładowo R U' R2 - wykonujemy tutaj ruch prawą ścianką do góry, górną ścianką przeciwnie do wskazówek zegara, a następnie prawą ścianką ruch podwójny. Takie mamy podstawowe zapisy, lecz jest jeszcze sporo zapisów takich jak: M - ścianka środkowa, S - ścianka środkowa boczna, E - ścianka środkowa pozioma lub zapisy za pomocą małych literek, które oznaczają ruch dwiema warstwami na danej osi obrotu układanki. Na sam koniec zostają nam tak zwane regripy, czyli rotacje kostki bez ruchu. Tutaj mamy tylko 3 literki: x, y, z. Wszystko to pomaga speedcuberom na przekazywanie algorytmów między sobą, na uzyskiwanie lepszych czasów lub umożliwia udział w konkurencji Fewest Moves, czyli w układaniu kostki Rubika najmniejszą liczbą ruchów. W taki sposób każdy, kto opatentuje swoją metodę, może się nią podzielić z innymi układaczami tworząc zapisy algorytmów właśnie w ten sposób. Jest to ogólnoświatowa notacja kostki, więc tutaj mamy jeden z nielicznych przypadków wspólnego języka na świecie.
Metody układania kostki Rubika
Idąc tą drogą powstało wiele metod układania kostki Rubika takich jak Roux, LBL czy najpopularniejsza metoda Jessici Fridrich. Dzięki takim oznaczeniom speedcuberom jest lepiej zapamiętać dany algorytm, który właśnie zapisujemy za pomocą naszych oznaczeń. Algorytm jest to oczywiście dany zapis ruchów układanki. Zapisy te służą do optymalizacji i polepszenia pamięci mięśniowej, dzięki której czołowi układacze nawet nie muszą się zastanawiać nad kolejnym ruchem.